در این حریم ذکرم، یا رب و یا کریم است          دستم اگرچه خالیست، خرجیم با کریم است

کم میشود مگر از این سفره هر چه بُردند؟          وقتی طرف حساب شاه و گدا، کریم است

 بـیـهـوده زائـرانـش دست کـرم نـدارنـد          هر کس شد آشنـای این آشنا کـریم است

تضمین ذکر یا مَن یُعطِی الکثیر من اوست          گرچه زیاده خواهم، او منتها کریم است

با این همه گـنـاهـم، فوراً مرا بغـل کرد          من بـاورم نمی‌شد، اینـقـدرها کـریم است

نـوکـر غـریـب بـاشد، مـولا نمی‌پـسـنـدد          گـفـته سه جا می‌آیم، آقای ما کـریم است

اصلا ًبهشت یعـنی در این حـرم نشستن          امروز با رضاییم، فـردا خـدا کریم است

بـاب الجـواد بـودیـم، دیـدیـم کـاظمـیـنـیـم          باب الرضا نوشته، ابن الرضا کریم است

هر جا که روضه بوده، بالا نشسته زهرا          آنکس که بُرده من را، تا کربلا کریم است

بردند مثل نذری، هرعضوی از علی را          این جسم قطعه قطعه، روی عبا کریم است